Uitstrijkje in kader van bevolkingsonderzoek – baarmoederhalskanker.

Wanneer je 50 bent, word je opgeroepen voor een uitstrijkje in het kader van het bevolkingsonderzoek – baarmoederhalskanker. Ter informatie. Ik heb geen klachten, zit in de menopauze, gebruik geen hormonen hiervoor, gebruik verder sinds mijn 26ste geen pil meer, en heb wel ooit een spiraaltje gehad. En… niet geheel onbelangrijk, ik ben al ruim 17 jaar met dezelfde partner.

In de afgelopen 30 jaar heb ik wel vaker een uitstrijkje laten doen… bijvoorbeeld wanneer ik last had van zo’n vervelend vrouwenkwaaltje… en dan kreeg ik te horen hoe de PAP was. Die overigens 1 keer in mijn leven onrustig was, PAP 2.

Wat is PAP eigenlijk?

Op Wikipedia vind ik het volgende:

De PAP-klasse of Papanicolaou classificatie is een beoordelingsmethode voor het uitstrijkje. De PAP-klasse wordt aangeduid met klasse 0 t/m klasse 5:

  • PAP 0 is de uitstrijk door bijvoorbeeld ontsteking of bijmenging met bloed niet te beoordelen. Het uitstrijkje dient dan ook na 6 weken herhaald te worden.
  • PAP 1 laat een normaal celbeeld zien: er worden geen afwijkingen geconstateerd. Indien in het kader van bevolkingsonderzoek afgenomen dan wordt het uitstrijkje, tenzij klachten, 5 jaar later weer herhaald.
  • PAP 2 zijn er kleine celafwijkingen te zien. Na 6 maanden dient de uitstrijk herhaald te worden. Indien dezelfde celafwijkingen worden gezien, dient de patiënt te worden doorverwezen naar een gyneacoloog voor colposcopie. Dat is een onderzoekstechniek waarbij de baarmoedermond wordt geïnspecteerd met een 10-20x vergrotende binoculaire  Hierdoor worden ook kleine afwijkingen makkelijk gezien en kunnen deze zo nodig gericht worden gebiopteerd.
  • PAP 3a spreekt men in de cervix-cytologie van een geringe of matige dysplasie. Dat is een afwijking het de weefselstructuur. Hier zijn de kernafwijkingen wat meer pre-existent. Bij een matige dysplasie dient de patiënt meteen naar de gynaecoloog doorverwezen te worden voor colposcopie.
  • PAP 3b is een ernstige dysplasie. Er dient verwezen te worden voor een colposcopie.
  • PAP 4 is mogelijk sprake van een carcinoma in situ dienen altijd verwezen te worden voor colposcopisch onderzoek. Het gaat hier om cellen met kwaadaardige kenmerken die echter het omliggende weefsel nog niet hebben geïnfiltreerd en nog niet op afstand zijn uitgezaaid.
  • PAP 5 indien er kankercellen in het uitstrijkje worden aangetroffen. Dit kunnen kankercellen zijn die primair afkomstig zijn van een tumor in de cervix (baarmoederhals), uterus (baarmoeder) of eileider.

Maar nu kreeg ik ineens naast een PAP 1 uitslag, dat voor mij te verwachten was,… ineens een behoorlijk zorgwekkende uitslag, namelijk een hrHPV.

Wat betekent hrHPV ?

Ik kwam terecht op allerlei sites, en de beste informatie vond ik op RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu) en in hun folder die ik opgestuurd heb gekregen.

hrHPV betekent ‘hoogrisico-HPV’. Een hrHPV is een HPV-soort die baarmoederhalskanker kan veroorzaken. Daarvan zijn er 15. Daarnaast zijn er ruim 85 HPV-soorten die géén baarmoederhalskanker kunnen veroorzaken. Die noemen we laagrisico-HPV’s (lrHPV). Zij kunnen wratten op handen en voeten veroorzaken.

Advies van de arts: het uitstrijkje herhalen na 6 maanden.

Wat een heftige uitslag ineens en wat nu? Ook al is de PAP 1, toch schrik ik ervan. Ik vraag de huisarts naar van alles, ook vraag ik een print mee van de uitslag en ga mij thuis verder verdiepen. Ok, gelukkig heb ik geen tekenen van ontsteking, geen afwijkende epitheelcellen, geen afwijkingen van de endocervicale cylindrische cellen en geen andere afwijkingen…. Pffff, maar…

Wat is HPV dan eigenlijk?

Het humaan papillomavirus, ook wel HPV genoemd. Het HPV-virus bestaat uit wel 120 soorten virussen; het is eigenlijk één grote familie. De meeste types zijn onschuldig, maar een stuk of vijftien varianten – waarschijnlijk al wel meer – kunnen kanker veroorzaken. Dit zijn de zogenoemde hoogrisico types, de meest bekende een meest voorkomende zijn HPV16 en 18.”

Sommige typen kunnen, indien ze niet tijdig door het lichaam worden vernietigd, een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) veroorzaken.

De virussen zijn ontdekt door de Duitse arts en viroloog Harald zur Hausen.

Belangrijke informatie over HPV

  • HPV is erg besmettelijk. Iedereen die seksueel contact heeft, ook met gebruik van een condoom, kan HPV krijgen.
  • 8 op de 10 vrouwen en mannen heeft het een keer in hun leven. Je kunt het eigenlijk niet voorkomen.
  • Het virus wordt vooral doorgegeven bij seksueel contact. Je kunt het ook krijgen door huid-op-huid contact bij het onderlijf.
  • De meesten hebben er geen last van en merken het ook niet dat ze HPV hebben, maar besmetten nog wel andere mensen.
  • Meestal ruimt het lichaam HPV weer op, binnen 2 jaar.
  • HPV is de meest voorkomende oorzaak van soa’s.
  • HPV kan niet worden behandeld. Er zijn geen medicijnen voor.
  • Het is moeilijk te weten door wie en wanneer je besmet bent geraakt. Het kan meer dan 10 jaar geleden zijn dat je het virus kreeg.
  • HPV kan de cellen in de baarmoederhals veranderen. Dan kan een voorstadium en uiteindelijk baarmoederhalskanker ontstaan.

Extra informatie:

Er zijn meer dan honderd verschillende typen HPV bekend, de meeste zeldzaam en ongevaarlijk.

De HPV’s worden over het algemeen ingedeeld in twee soorten: de laag- en de hoog-risicogroep. De hoog-risicogroep is verantwoordelijk voor verschillende vormen van kanker. Elk jaar overlijden er wereldwijd een kwart miljoen vrouwen aan baarmoederhalskanker.

Welke klachten horen eigenlijk bij baarmoederhalskanker?

Als de cellen in de baarmoederhals veranderen, kunt u na verloop van tijd de volgende klachten krijgen:

  • bloedingen tijdens of vlak na seks
  • bloedingen na de overgang, bijvoorbeeld als u al meer dan een jaar niet ongesteld bent geweest
  • bloedingen tussen twee menstruatieperiodes in
  • ongewone afscheiding uit uw vagina

Vrouwen een grotere kans op kanker

Hoewel HPV bij beide geslachten evenveel voorkomt, en mannen ook kanker schijnen te kunnen krijgen door een besmetting met een HPV uit de hoog-risicogroep, hebben vrouwen toch een veel grotere kans om door besmetting kanker te ontwikkelen. In 75% van de gevallen van baarmoederhalskanker wordt deze door bepaalde HPV-soorten veroorzaakt. Vrouwen met chlamydia en herpes hebben een verhoogde kans op baarmoederhalskanker.

Toch blijkt de kans dat HPV tot baarmoederhalskanker leidt, gelukkig minder dan 1% te zijn.

Tja, en nu? Ook al is dat een kans van minder dan 1%… ik wens natuurlijk dat het HPV virus uit mijn lijf gaat en nooit meer terugkomt. Als er geen medicijnen voor bestaan, wat kan ik dan zelf doen, zodat mijn lichaam het virus vanzelf opruimt? Mijn immuunsysteem optimaal houden? Dat is sowieso belangrijk!

Helaas weten de wetenschappers nu nog niet zeker of je helemaal van het virus af kunt komen, ook al heeft je lichaam het virus wel opgeruimd. Ze onderzoeken nu nog of dat het virus echt helemaal je lichaam uit kan, of dat er nog een beetje van het virus in het lichaam achterblijft. Ik heb een donkerbruin vermoeden dat het virus bij mij al heel lang in mijn lichaam zit en omdat ze hier in de laatste jaren pas specifiek onderzoek naar doen, het nu pas bij mij aan het licht is gekomen. Wetenschappers zeggen ook dat als er iets van het virus in het lichaam achterblijft, dit weliswaar zó weinig is, dat je niemand kunt besmetten. Het virus is dan ook niet schadelijk voor je. Nou, dat is dan een fijne bijkomstigheid, en ondertussen zit ik er maar mooi wel mee. Nu dat ik weet hoe het zit, wens ik graag de rest van mijn leven onder controle te blijven… lijkt me ook niet meer dan normaal, nu dat ik hrHPV heb.